دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم پیوسته در حال تغییر و تحول است بسیاری از روش های ابداعی بشر منسوخ شده و جای خود را به روش های دیگر داده است پول ها نیز از این قاعده مستثنی نبوده و در طول زمان دچار دگرگونی زیادی شده است. در زمان های قدیم کالاها به عنوان پول شناخته می شد اما رفته رفته فلزات گران بهایی چون طلا و نقره توسط مردم به عنوان پول شناخته شد. اما  این پول ها دو اشکال داشتند یکی این بود که برای اجناس کم ارزش کارایی نداشتند و دوم این که به لحاظ کمیاب بودن دستیابی به آنها برای همه مقدور نبود. این قبیل مشکلات باعث شد که جای خود را به پول های ساخته دست بشر از قبیل اسکناس ها و مسکوکات بی ارزش (دارای ارزش قرارداری) بدهند.

با پیشرفت تکنولوژی و دستیابی بشر به اینترنت کم تر کسی را می توان یافت که با خود پول فیزیکی زیادی را حمل کند و تمامی معاملات از طریق کارت اعتباری با پشتوانه حساب بانکی صورت می گیرد.

در سالیان اخیر پول های نوظهوری پا به عرصه میادلات تجاری گذاشتند که به آن ارز دیجتال (رمز ارز) یا crypto currency گفته می شود این قبیل پول ها به صورت الکترنیکی ذخیره و متقل می شوند و مبنای آنها صفر و یک است و معولا تراکنش های آنها بدون مرز و آنی بین افراد قابل انجام است. این گونه پول ها به عنوان پول های غیرمتمرکز دیجیتال شناخته می شود یعنی مرکزی برای تولید این پول وجود ندارد. فرایند ایجاد این گونه از پول ها از طریق استخراج و با دستگاه های خاصی که در پست های بعدی در مورد آنها صحبت خواهیم کرد میسر است. ارزش این گونه پول ها از طریق عرضه و تقاضا تعیین می شود. بیت کوین ، دش ، دوج کوین و .... از این دسته از پول ها به شمار می روند. ضمناً ذکر این نکته ضروری است که این پول ها به خودی خود قابلیت نقد شوندگی نداشته و فقط به صورت آنلاین قابل معامله است. اما می توان آنها را از طریق صرافی های آنلاین نقد کرد.  

دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم پیوسته در حال تغییر و تحول است بسیاری از روش های ابداعی بشر منسوخ شده و جای خود را به روش های دیگر داده است پول ها نیز از این قاعده مستثنی نبوده و در طول زمان دچار دگرگونی زیادی شده است. در زمان های قدیم کالاها به عنوان پول شناخته می شد اما رفته رفته فلزات گران بهایی چون طلا و نقره توسط مردم به عنوان پول شناخته شد. اما  این پول ها دو اشکال داشتند یکی این بود که برای اجناس کم ارزش کارایی نداشتند و دوم این که به لحاظ کمیاب بودن دستیابی به آنها برای همه مقدور نبود. این قبیل مشکلات باعث شد که جای خود را به پول های ساخته دست بشر از قبیل اسکناس ها و مسکوکات بی ارزش (دارای ارزش قرارداری) بدهند.

با پیشرفت تکنولوژی و دستیابی بشر به اینترنت کم تر کسی را می توان یافت که با خود پول فیزیکی زیادی را حمل کند و تمامی معاملات از طریق کارت اعتباری با پشتوانه حساب بانکی صورت می گیرد.

در سالیان اخیر پول های نوظهوری پا به عرصه میادلات تجاری گذاشتند که به آن ارز دیجتال (رمز ارز) یا crypto currency گفته می شود این قبیل پول ها به صورت الکترنیکی ذخیره و متقل می شوند و مبنای آنها صفر و یک است و معولا تراکنش های آنها بدون مرز و آنی بین افراد قابل انجام است. این گونه پول ها به عنوان پول های غیرمتمرکز دیجیتال شناخته می شود یعنی مرکزی برای تولید این پول وجود ندارد. فرایند ایجاد این گونه از پول ها از طریق استخراج و با دستگاه های خاصی که در پست های بعدی در مورد آنها صحبت خواهیم کرد میسر است. ارزش این گونه پول ها از طریق عرضه و تقاضا تعیین می شود. بیت کوین ، دش ، دوج کوین و .... از این دسته از پول ها به شمار می روند. ضمناً ذکر این نکته ضروری است که این پول ها به خودی خود قابلیت نقد شوندگی نداشته و فقط به صورت آنلاین قابل معامله است. اما می توان آنها را از طریق صرافی های آنلاین نقد کرد.